Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Łowiczu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 kwietnia 2018 roku

Sąd Rejonowy w Łowiczu w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Maciak

Protokolant: Justyna Kubiak, Ewelina Ulatowska, Jolanta Malka

przy udziale Oskarżyciela: M. K., G. S.

po rozpoznaniu w dniach: 21.03.2017r., 19.05.2017r., 27.06.2017r., 27.09.2017r., 21.11.2017r., 19.01.2018r., 16.03.2018r. i 20.04.2018r.

sprawy:

1.  G. P., syna B. i M. z domu P., urodzonego (...) w O.,

oskarżonego o to, że: od miesiąca października 2011 r. do dnia 17.11.2011 r. na stacji paliw w N. nr (...) urządzał i prowadził gry na dwóch automatach do gier losowych w postaci terminali internetowych o nazwie S. (...), bez udzielonej koncesji na prowadzenie kasyna gry wbrew obowiązkowi wynikającemu z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201 poz.1540),

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 kks

2.  K. H., syna S. i K. z domu S., urodzonego (...) w Ł.

oskarżonego o to, że: będąc wspólnikiem spółki jawnej „Stacje Paliw H.” wspólnie i w porozumieniu z drugim wspólnikiem J. H. od nieustalonej daty do dnia 17 listopada 2011 r. na stacji paliw w N. nr (...)prowadził gry na dwóch automatach do gier losowych w postaci terminali internetowych o nazwie S. (...), bez udzielonej koncesji na prowadzenie kasyna gry wbrew obowiązkowi wynikającemu z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201 poz.1540),

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 kks

3.  J. H., syna S. i K. z domu S., urodzonego (...) w Ł.

oskarżonego o to, że: będąc wspólnikiem spółki jawnej „Stacje Paliw H.” wspólnie i w porozumieniu z drugim wspólnikiem K. H. od nieustalonej daty do dnia 17 listopada 2011 r. na stacji paliw w N. nr (...) prowadził gry na dwóch automatach do gier losowych w postaci terminali internetowych o nazwie S. (...), bez udzielonej koncesji na prowadzenie kasyna gry wbrew obowiązkowi wynikającemu z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201 poz.1540),

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 kks

orzeka:

1.  oskarżonych G. P., K. H. i J. H. uniewinnia od dokonania zarzucanych im w akcie oskarżenia czynów;

2.  kosztami procesu obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 5/17

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Łowiczu ustalił następujący stan faktyczny.

Oskarżeni J. i K. H. wraz z ojcem S. H. byli wspólnikami w spółce Stacje Paliw (...) spółka jawna z siedzibą w Ł.. Spółkę mógł reprezentować każdy ze wspólników.

W dniu 1 października 2011 roku w N. zawarta została pomiędzy Najemcą – Stacje Paliw (...) spółka jawna z siedzibą w Ł. a (...) sp. z o. o. z siedzibą w O. umowa najmu, na mocy której Wynajmujący oddał w najem Najemcy urządzenie rozrywkowe do gier zręcznościowych S. M. x 2, a Najemca oświadczył, że wyżej wymienione przyjął w najem.

Treść umowy uzgadniał K. H., do którego zgłosił się z propozycją G. P.. K. H. znał go wcześniej, gdyż G. P. nadzorował automaty o niskich wygranych, które uprzednio znajdowały się na stacji. Nie wyjaśnił, kto jest właścicielem automatów, ale dla K. H. było oczywiste, że osobą decyzyjną jest właśnie G. P..

W dniu 22 grudnia 2011 roku w N. został sporządzony aneks do powyższej umowy, w którym wskazano, że po analizie treści dotychczasowej umowy najmu, strony umowy zgodnie stwierdzają, że zawiera ona błędne zapisy. Z tego powodu, w nowej umowie, jako Wynajmujący wskazany została spółka Stacje Paliw (...) Spółka Jawna w Ł., a jako (...) Sp. z o. o. w O.. Wynajmujący oświadczył, że na podstawie przysługującego mu tytułu prawnego jest uprawniony do zawarcia niniejszej umowy najmu w stosunku do lokalu położonego w N. (...) i na zasadach określonych w niniejszej umowie oddał Najemcy w najem część lokalu opisanego w pkt 1 umowy o powierzchni 4 m ^2. W punkcie 3 aneksu Najemca oświadczył, że powierzchnię najmu będzie wykorzystywał w celu umiejscowienia dwóch urządzeń do gier, których jest właścicielem. Czynsz wynosić miał 200 złotych.

Przedstawicielem spółki (...) Sp. z o. o. w O. był G. P..

(wyjaśnienia oskarżonego J. H. – k. 132, 470v, wyjaśnienia oskarżonego K. H. – k. 137, wyjaśnienia oskarżonego G. P. – k. 470v, umowa najmu – k. 80, aneks do umowy najmu – k. 49)

Spółka Stacje Paliw (...) Spółka Jawna w Ł. nie osiągała z tytułu zainstalowanych urządzeń innych dochodów niż te wynikające z umowy najmu. J. i K. H. zależało na tym, by zachęcić klientów, by przy okazji skorzystali ze sklepu przy stacji paliw i baru.

( wyjaśnienia oskarżonego J. H. – k. 132)

Z zainstalowanych urządzeń korzystali goście baru i klienci stacji benzynowej.

(zeznania świadka P. W. (1) – k. 13v, zeznania świadka K. W. – k. 15v

Automaty zainstalowane były w korytarzu, czyli w oddzielnym pomieszczeniu niż kasy stacji. Urządzenia były podłączone do Internetu.

Jedno urządzenie posiadało napis na górnej części korpusu o treści (...) oraz nalepkę z opisem i sposobem prowadzenia gry. Zbudowane było z jednego korpusu, którego część górną stanowił monitor dotykowy. Poniżej ekranu urządzenie posiadało przycisk mechaniczny oraz akceptor na banknoty, a także drzwi dostępu wyposażone w zamek. Urządzenie posiadało ponadto gniazda do podłączenia zasilania oraz tabliczkę znamionową na tylnej ścianie.

Drugie urządzenie posiadało analogiczną budowę i opis oraz dodatkowo napis ukośy na dwóch bocznych ścianach o treści (...).

(wyjaśnienia oskarżonego K. H. – k. 137, zeznania świadka K. P. – k. 354, zeznania świadka A. P. – k. 87v, zeznania świadka K. Z. – k. 125v, 326v, zeznania świadka S. S. (2) – k. 162, protokół kontroli – k. 3, szkic sporządzony przez świadka – k. 474)

W korytarzu stacji stały również dwa automaty do gier o niskich wygranych firmy (...). W przeszłości stały na stacji też inne automaty. Zawsze funkcjonowały dwie firmy, z czego jedna miała automaty w barze, a druga w korytarzu. Urząd Celny przeprowadzał kontrole, jednakże nigdy nie było żadnych zastrzeżeń.

(wyjaśnienia oskarżonego J. H. – k. 133, wyjaśnienia oskarżonego K. H. – k. 470, zeznania świadka A. P. – k. 87v, zeznania świadka K. Z. – k. 326v, zeznania świadka J. P. – k. 476, zeznania świadka M. C. – k. 158v)

Na maszynach umieszczona była karteczka, że gra dostępna jest od 18 roku życia.

W kasetce znajdującej się w szufladzie lady sklepu na stacji pracownicy sklepu przechowywali owinięte w kartki z danymi klienta (imię, nazwisko, numer telefonu) pieniądze przeznaczone na wypłaty.

Na maszynach były podane numery telefonów. Gracze często sami umawiali się, co do wypłaty wygranej. Sporadycznie pieniądze przywozili mężczyźni obsługujący maszyny.

J. H. i K. H. nie mieli dostępu do kasetki z pieniędzmi. Nie wiedzieli o wypłacanych pieniądzach, nie interesowali się tym. Wygrane nie były wypłacane z kasy stacji.

(zeznania świadka P. W. (1) – k. 13v – 14, 479, zeznania świadka K. W. – k. 15v, 106v, zeznania świadka A. P. – k. 87v, zeznania świadka J. P. – k. 327v, zeznania świadka M. C. – k. 158v, 480v)

Do obsługi maszyn raz albo dwa razy w miesiącu przyjeżdżało dwóch mężczyzn. Jednym z nich był G. P.. Oskarżony G. P. legitymował się świadectwem zawodowym nr (...) dot. stanowiska nadzorującego punkty gry na automatach o niskich wygranych.

Na stacji nie było kluczy, które umożliwiłyby otwarcie maszyn.

(wyjaśnienia oskarżonego J. H. – k. 132, zeznania świadka P. W. (1) – k. 81v – 82, 355a,478v, zeznania świadka K. P. – k. 29v, zeznania świadka A. P. – k. 87v, 354v, tablica poglądowa nr 1 – k. 83, świadectwo zawodowe – k. 239

Pracownicy stacji paliw nie mieli żadnych dodatkowych obowiązków związanych z obsługą maszyn. W razie potrzeby, mieli jedynie zapewnić porządek w pomieszczeniu i interweniować w przypadku awantur.

( wyjaśnienia oskarżonego J. H. – k. 132, zeznania świadka M. C. – k. 480, zeznania świadka S. S. (2) – k. 483v)

J. H., K. H. i S. H. nie wydawali swoim pracownikom polecenia, dotyczącego wypłacania wygranych z automatów. Nie wiedzieli, czy G. P. uzgadniał z pracownikami ich dodatkowe obowiązki. Nie interesowali się automatami do gry ani zasadami ich działania.

P. W. (1), kierownik zmiany, został poinformowany o zasadach postępowania z automatami od pracowników, którzy wcześniej tam pracowali. Pozostali pracownicy również informowani byli o zasadach postępowania od swoich kolegów.

(wyjaśnienia oskarżonego J. H. – k. 133, wyjaśnienia oskarżonego K. H. – k. 137, zeznania świadka P. W. (1) – k. 82, 478, zeznania świadka K. W. – k. 376v, 481v, zeznania świadka K. Z. – k. 125v)

W dniu 17 listopada 2011 roku funkcjonariusze Urzędu Celnego II w Ł. przeprowadzili kontrolę na stacji paliw spółki (...) Spółka Jawna w Ł.. Kontrola została przeprowadzona w zakresie urządzania i prowadzenia gier hazardowych. Kontrolą objęte były urządzenia stojące w korytarzu.

Przeprowadzający kontrolę K. Z. zauważył, że urządzenia były włączone i udostępnione do użytkowania. Przystąpił do kontynuacji gry.

Każdorazowe przyciśnięcie przycisku start/stop powodowało ubywanie punktów z pola. Gra polegała na tym, że na ekranie urządzenia widoczne były symbole graficzne, które układały się w sekwencje. Symbole migały, symulując obrót bębnów. Przyciśnięcie przycisku start/stop powodowało zatrzymanie obracających symboli. Wynik gry nie zależał od refleksu czy zręczności gracza.

Zasady gry na obu kontrolowanych urządzeniach były takie same.

Celnicy podjęli decyzję o zatrzymaniu kontrolowanych automatów. Zostały zatrzymane dwa terminale internetowe (...) wraz z zawartością, ruter bezprzewodowy typu (...) oraz 10 sztuk kluczy.

(zeznania świadka K. Z. – k. 125v, 326v, 491v, zeznania świadka J. P. – k. 476, protokół kontroli – k. 2 – 5, protokół zatrzymania rzeczy – k. 6 – 10, protokół przeszukania – k. 11 – 12, pokwitowanie – k. 17)

Badane urządzenia nie miały założonych plomb rejestracyjnych lub serwisowych zabezpieczających dostęp do płyty logicznej i programu gry. Na dysku twardym podłączonym do komputera sterującego pracą badanego urządzenia znajdowały się pliki gier losowych. Dane odczytane z dysku uniemożliwiały odtworzenie prowadzonych gier.

Automat nie miał możliwości wypłaty w sposób bezpośredni ewentualnych wygranych pieniężnych lub rzeczowych – w automacie nie było zainstalowanego hoppera lub innego urządzenia umożliwiającego wypłatę wygranych. W urządzeniach były zainstalowane gry losowe.

Na podstawie przeprowadzonych badań oraz analizy protokołu i zapisu video z gry kontrolnej przeprowadzonej na badanych urządzeniach w dniu kontroli nie można jednoznacznie stwierdzić czy badane urządzenie spełniają kryteria automatu do gier w rozumieniu przepisów ustawy o grach hazardowych z dnia 19 listopada 2009 roku.

(opinia biegłego k. 221-229, k. 343-344, 492v)

Oskarżony G. P. ma 49 lat. Posiada średnie wykształcenie, jest z zawodu nauczycielem. Jest żonaty, posiada dwoje dzieci w wieku 13 i 10 lat. Prowadzi działalność gospodarczą z dochodem 2000-3000 zł netto miesięcznie. Posiada samochód K. S. z roku 2013.

Był karany wyrokiem Sądu Rejonowego w Skierniewicach z dnia 2 marca 2012 roku w sprawie IIK 5/12 za czyn z art. 107 § 1 kks na karę grzywny. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 20 grudnia 2016 roku w sprawie II K 1388/13 został skazany na karę grzywny za czyn z art. 107 § 1 kks. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 18 marca 2016 roku w sprawie II K 767/13 został skazany za czyn z art. 107 § 1 kks na karę grzywny.

Oskarżony leczy się kardiologicznie, zakończył leczenie psychiatryczne. Korzystał z pomocy psychiatry z powodu zaburzeń adaptacyjnych.

U oskarżonego nie stwierdzono choroby psychicznej ani upośledzenia umysłowego.

(wyjaśnienia oskarżonego G. P. - k. 319, 469v, 508 – 509, 566, dane o karalności - k. 463-464, 508-509 opinia sądowo- psychiatryczna - k.214 - 215)

Oskarżony J. H. ma 51 lat. Posiada wyższe wyksztalcenie. Jest ogrodnikiem genetykiem. Jest żonaty, posiada troje dzieci w wieku 23, 17 i 9 lat. Prowadzi działalność gospodarczą z dochodem około 20.000 złotych miesięcznie. Jest właścicielem domu jednorodzinnego, kilku działek o łącznej powierzchni około 3 ha, trzech samochodów, budynku stacji paliw. Jest zdrowy. Nie leczył się psychiatrycznie, neurologicznie ani odwykowo. Nie był karany.

(wyjaśnienia oskarżonego k. 319v., 469v, dane o karalności k. 465, 511, 568)

Oskarżony K. H. ma 54 lat. Jest żonaty, posiada dziecko pozostające na jego utrzymaniu. Posiada średnie wyksztalcenie. Wspólnie z bratem J. H. prowadzi działalność gospodarczą z dochodem 15.000 – 20.000 złotych miesięcznie. Posiada dom o powierzchni 250 m ², działkę o powierzchni 1 ha. Jest współwłaścicielem gruntów i stacji paliw wskazanych przez J. H.. Jest zdrowy, nie leczył się psychiatrycznie, neurologicznie ani odwykowo. Leczy się na nadciśnienie. Nie był karany.

(wyjaśnienia oskarżonego k. 319v., 469v, dane o karalności k. 466, 512, 567)

Oskarżeni zarówno w toku postępowania przygotowawczego jak i przed sądem nie przyznali się do dokonania zarzucanych im czynów.

Oskarżony G. P. tak w toku dochodzenia jak i przed sądem odmówił składania wyjaśnień, za wyjątkiem wyjaśnienia kwestii aneksu do umowy. W tym zakresie oskarżony podał, że jego zawarcie było wynikiem pomyłki w umowie. Przedmiotem umowy najmu miała być powierzchnia, a nie urządzenia do gier.

(wyjaśnienia oskarżonego k. 191-192, 320, 470v)

Oskarżony J. H. w toku postępowania przygotowawczego wyjaśnił, że nie pamięta szczegółów dotyczących prowadzenia rozmów w sprawie najmu powierzchni lokalu stacji paliw pod automaty do gier. Wyjaśnił natomiast, na czym polegać miała zawarta umowa i wskazał, że jedyny zysk, jaki spółka osiągała z tego tytułu, to czynsz w wysokości 200 zł. Podał, że wraz z bratem zdecydowali się na wynajęcie powierzchni uznając, że automaty przyciągną klientów. Wyjaśnił nadto, że pracownicy stacji nie mieli żadnych obowiązków związanych z obsługą maszyn. Pracownicy stacji mieli tylko zapewnić porządek w pomieszczeniu z urządzeniami i ewentualnie interweniować w czasie awantur.

Oskarżony podał, że nie wie na jakich zasadach automaty działały, nigdy na nich nie grał. Podał, że pracownicy stacji paliw nie wypłacali nagród pieniężnych za gry na urządzeniach. Wyjaśnił, że nie wydawał pracownikom stacji polecenia wypłacania wygranych z automatów, a z jego wiedzy wynika, że takich poleceń nie wydawali również jego brat czy ojciec. Nie posiadał wiedzy, czy pracownicy mieli jakieś ustalenia z G. P. w tym zakresie. Podał, że w czasie wizyt na stacji widział pojedyncze osoby grające na automatach, ale nikt w jego obecności nie żądał wypłaty wygranej.

Oskarżony na rozprawie odmówił składania wyjaśnień, potwierdzając wyjaśnienia złożone w toku postepowania przygotowawczego.

(wyjaśnienia oskarżonego k. 131-133, k. 320, 470)

Oskarżony K. H. w toku postępowania przygotowawczego wyjaśnił, że chociaż nie pamięta tego dokładnie, to prawdopodobnie on uzgodnił z G. P. wstawienie automatów na stację paliw. Podał, że z taką propozycją zgłosił się do niego G. P., który wcześniej nadzorował automaty o niskich wygranych. Wyjaśnił, że automaty objęte aktem oskarżenia były podłączone do Internetu, za który G. P. nie płacił. Opisał okoliczności zawarcia umowy oraz sporządzenia aneksu do umowy. Wyjaśnił, że jego spółka udostępniała jedynie powierzchnię pod automaty. Podał, że G. P. zapewniał, że wszystko jest legalne. Wyjaśnił, że pracownicy stacji byli przyzwyczajeni, iż na stacji paliw znajdują się automaty do gier. Wskazał, że spółka nie miała żadnych zysków z działalności automatów, a jedyną korzyścią był zwiększony ruch klientów oraz czynsz w wysokości 200 złotych. Wyjaśnił, że pracownicy stacji nie mieli żadnych obowiązków związanych z obsługą maszyn. Podał, że nie wie, czy G. P. uzgadniał z pracownikami stacji obowiązki związane z obsługą automatów, a jeśli tak to za plecami oskarżonego. Oskarżony podał, że nie wie, na jakich zasadach automaty działały oraz nie posiada wiedzy czy pracownicy stacji wypłacali wygrane pieniężne za gry na automatach. Wyjaśnił, że na stacji nie była prowadzona dokumentacja dotycząca wypłat wygranych z automatów oraz nie wie w czyjej dyspozycji były klucze do automatów. Wyjaśnił, że w kasecie na pieniądze nie było puli pieniędzy na wypłaty wygranych z automatów do gier. Podał, że w czasie wizyt na stacji widział osoby grające na automatach, ale nikt w jego obecności nie żądał wypłaty wygranej.

Oskarżony na rozprawie odmówił składania wyjaśnień, potwierdzając wyjaśnienia złożone w toku postepowania przygotowawczego.

(wyjaśnienia oskarżonego k. 135-138, k. 320v., 470v)

W pierwszej kolejności należy wskazać, że Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonych J. H. i K. H. za wiarygodne. Jak zauważono powyżej, oskarżony G. P. nie składał wyjaśnień. Sąd, oceniając wyjaśnienia oskarżonych, dokonał oceny w kontekście zebranego w sprawie materiału dowodowego, przy uwzględnieniu dyspozycji art. 4 kpk i 5 § 2 kpk dochodząc do wniosku, iż zebrany w niniejszej sprawie materiał dowodowy nie pozwala na zakwestionowanie stanowiska przedstawionego przez oskarżonych.

Oskarżeni konsekwentnie nie przyznawali się do popełnienia zarzucanych im czynów i złożyli logiczne, spójne wyjaśnienia.

Oskarżeni J. H. i K. H. od początku postępowania kategorycznie wskazywali, że ich rola w zakresie automatów ograniczyła się do zawarcia umowy najmu. Nie wydawali oni pracownikom stacji żadnych dodatkowych poleceń, poza tymi, dotyczącymi utrzymania porządku. Wyjaśnienia te potwierdzone zostały przez zeznania świadków, między innymi P. W. (2), K. W., A. P., M. C. i S. S. (2). Brak jest podstaw do zakwestionowania wersji przedstawionej przez tych świadków. Ich relacje potwierdzają się i uzupełniają wzajemnie, tworząc zamkniętą całość. Świadkowi ci zrelacjonowali zaobserwowane fakty i swoją rolę w zakresie automatów znajdujących się na stacji paliw.

Za wiarygodne należy zatem uznać zeznania pracowników stacji, takich jak P. W. (1), K. W., A. P., S. S. (2) i M. C.. Świadkowie składali jednoznaczne, konsekwentne i spójne zeznania, niezmiennie wskazując, że oskarżeni J. H. i K. H. nie wydawali im żadnych poledceń, związanych z obsługą automatów i w ogóle nie interesowali się ich działaniem. Kojarzyli oni natomiast osobę G. P., jako tego, który przyjeżdżał na stację w sprawie maszyn i udzielał instrukcji w zakresie ich obsługi.

Za całkowicie wiarygodne należy uznać również zeznania świadków K. Z. oraz J. P., którzy w dniu 17 listopada 2011 roku przeprowadzali kontrolę na stacji paliw. K. Z. przeprowadził tego dnia również eksperyment, polegający na grze na kontrolowanym automacie. Świadkowie zrelacjonowali w sposób obiektywny i pozbawiony złośliwości wobec oskarżonych przeprowadzone przez siebie czynności, z uwzględnieniem podejmowanych w przeszłości kontroli, które wówczas miały pozytywny wynik.

Wiarygodne, choć niewiele wnoszące do wyjaśnienia stanu faktycznego niniejszej sprawy, były także zeznania K. C., który w przeszłości grał na automatach zainstalowanych na stacji paliw.

Za mało istotne należy uznać zeznania K. P., M. P., R. F., S. U., D. W., W. S.. Wskazani świadkowie nie posiadali większej wiedzy na temat funkcjonowania automatów zainstalowanych na stacji paliw w N.. Całkowicie pozbawione znaczenia dla niniejszej sprawy były zeznania świadka K. J..

W ocenie Sądu, wydana przez biegłego R. R. opinia jest pełna, jasna i uzasadniona w przejrzysty sposób. Biegły oparł się na kompletnym materiale dowodowym, w tym także na zapisie video z przeprowadzonej w dniu 17 listopada 2011 roku kontroli. W tym zakresie wskazał, że gra na automatach miała charakter losowy.

Równocześnie wskazał, że nie może w sposób jednoznaczny stwierdzić czy badane urządzenie spełniają kryteria automatu do gier w rozumieniu przepisów ustawy o grach hazardowych z dnia 19 listopada 2009 roku. Biegły podkreślił, że nie można wskazać, że gracz grał za jakieś punkty. Dokonana przez niego analiza wykazała, że gracze grali dla samej gry i nie mogli uzyskać wygranej . Gracz bowiem wykupił element czasu, którym jest ogranicznik w postaci ilości gier, ale gry losowe były bezpłatne. Gracz za wykupione punkty losowe wybierał jedną z dostępnych gier i stawkę za udział w grze. Podał, że z dużym prawdopodobieństwem może stwierdzić, że pieniądze włożone do maszyny zostały skasowane po upływie wykupionego czasu. Biegły nie mógł zatem jednoznacznie stwierdzić, czy zatrzymane automaty ze względów technicznych powinny podlegać pod ustawę hazardową. Podał jednocześnie, że w zabezpieczonych urządzeniach nie udało się odnaleźć danych o przeprowadzonych grach, co uniemożliwia jednoznaczne ustalenie charakteru urządzeń.

Opinia biegłego nie była przez żadną ze stron kwestionowana.

Nie ma żadnych powodów do kwestionowania opinii biegłych psychiatrów. Ustalenia biegłych zostały konkretnie, wyczerpująco i jasno przedstawione.

Sąd nie znalazł również podstaw, żeby zakwestionować wiarygodność dokumentów, tj. w szczególności Karty Karnej, protokołu kontroli czy protokołu zatrzymania. Ich autentyczność i rzetelność nie była w toku postępowania kwestionowana przez strony. Zostały one sporządzone przez uprawnione organy w zakresie ich kompetencji i w przewidzianej przepisami prawa formie.

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu, na podstawie ustalonego w sprawie stanu faktycznego, nie sposób uznać, by oskarżeni swoim zachowaniem wyczerpali dyspozycję art. 107 § 1 kks.

Zgodnie ze wskazanym przepisem, odpowiedzialności karnej podlega osoba, która wbrew przepisom ustawy lub warunkom koncesji lub zezwolenia urządza lub prowadzi grę losową, grę na automacie lub zakład wzajemny.

Ustawa z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych określa warunki urządzania i prowadzenia działalności w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych i gier na automatach. Urządzanie i prowadzenia działalności w tym zakresie jest dozwolone wyłącznie na warunkach określonych w ustawie. Zgodnie z art. 2 ust 3-5 ustawy, grami na automatach są gry na urządzeniach mechanicznych, elektromechanicznych lub elektronicznych, w tym komputerowych, o wygrane pieniężne lub rzeczowe, w których gra zawiera element losowości. Wygraną rzeczową w grach na automatach jest również wygrana polegająca na możliwości przedłużania gry bez konieczności wpłaty stawki za udział w grze, a także możliwość rozpoczęcia nowej gry przez wykorzystanie wygranej rzeczowej uzyskanej w poprzedniej grze. Grami na automatach są także gry na urządzeniach mechanicznych, elektromechanicznych lub elektronicznych, w tym komputerowych, organizowane w celach komercyjnych, w których grający nie ma możliwości uzyskania wygranej pieniężnej lub rzeczowej, ale gra ma charakter losowy.

Zgodnie natomiast z dyspozycją art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych działalność w zakresie gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości oraz gier na automatach może być prowadzona na podstawie udzielonej koncesji na prowadzenie kasyna gry.

Odnosząc się do powołanego przepisu, zauważyć należy, że w świetle wykładni artykułu 1 dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasady dotyczące usług społeczeństwa informacyjnego w brzmieniu zmienionym na mocy dyrektywy 98/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 lipca 1998 r., przyjętej przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku w sprawie C-303/15 ( (...):EU:C:2016:771), przepis taki jak art. 6 ust. 1 ustawy o grach hazardowych nie stanowi „przepisu technicznego” w rozumieniu powołanej dyrektywy. Wobec powyższego, nie podlega on obowiązkowi zgłoszenia na podstawie art. 8 ust. 1 tej samej dyrektywy, którego naruszenie jest poddane sankcji w postaci braku możliwości stosowania takiego przepisu.

Wskazać należy, że w niniejszej sprawie niemożliwe jest stwierdzenie w jednoznaczny sposób, że zatrzymane urządzenia są automatami w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych. Badanie urządzeń wykazało, że gry miały losowy charakter, jednakże nieustalone pozostało, czy miały również charakter komercyjny. Opinia biegłego ma w tym zakresie przesądzające znaczenie.

Podkreślić należy zatem jeszcze raz, że w niniejszej sprawie brak jest możliwości kategorycznego stwierdzenia, że automaty mające stanowić przedmiot czynu zabronionego są automatami w rozumieniu ustawy o grach hazardowych i tym samym nie można podnieść, iż doszło do naruszenia dyspozycji art. 6 ust. 1 ustawy o grach hazardowych i co za tym idzie art. 107 § 1 kks.

Jedynie na marginesie powyższych rozważań podnieść trzeba, że na podstawie ustalonego w sprawie stanu faktycznego nie sposób również uznać, by rola oskarżonych J. H. i K. H. sprowadzała się do czegoś więcej niż jedynie zawarcia umowy o najem powierzchni dla urządzeń do gry. Zarówno z ich wyjaśnień, jak i z zeznań świadków wynika, że nie interesowali się oni grą na automatach, nie wydawali także żadnych poleceń swoim pracownikom, które obejmowałyby inne czynności niż jedynie utrzymanie czystości. Jedyny zysk, jak osiągali z tego tytułu, pochodził z czynszu w wysokości 200 zł.

Mając zatem na uwadze niemożliwość stwierdzenia komercyjnego charakteru zatrzymanych urządzeń, Sąd uniewinnił oskarżonych.

Na podstawie art. 632 pkt 2 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks Sąd ustalił, iż koszty postępowania ponosi Skarb Państwa.