Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Łowiczu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 lutego 2016 r.

Sąd Rejonowy w Łowiczu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:SSR Anna Maciak

Prokurator:Marzena Orłowska

Protokolant:Justyna Kubiak

po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2016 r. na rozprawie

sprawy

K. L. syna J. i I. z domu G. urodzonego (...) w Ł. oskarżonego o to, że: w dniu 18 października 2015 r. w miejscowości D. gm. Ł. woj. (...) kierował w ruchu lądowym samochodem m-ki V. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości wynoszącym I- 0,96 mg/l II - 0,89 mg/l III - 0,89 mg/l IV - 0,83 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu tj. o czyn z art. 178a § 1 k.k.

orzeka:

I.  oskarżonego K. L. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 178 a § 1 k.k. i za to na podstawie art. 178 a § 1 k.k. wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin miesięcznie;

II.  na podstawie art. 42 § 2 k.k. orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 (trzech) lat, a na podstawie art. 63 § 4 k.k. na poczet orzeczonego zakazu zalicza okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 18 października 2015 roku;

III.  na podstawie art. 43a § 2 k.k. orzeka od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w wysokości 5000 (pięć tysięcy) złotych;

IV.  zwalania oskarżonego do kosztów sądowych kosztami tymi obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 530/15

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2016 roku około godziny 10:20 oskarżony K. L. jechał w miejscowości D. samochodem marki V. (...) o nr rej. (...).

Oskarżony został zatrzymany przez będący w tamtym rejonie patrol policji i poddany badaniu na obecność alkoholu w wydychanym powietrzu. Badanie przeprowadzone urządzeniem typu a. (...)z aktualnym świadectwem legalizacji wykazało stężenie alkoholu w wydychanym przez niego powietrzu wartości: 0,96 mg/l o godzinie 10:18, zaś 0,89 mg/l o godzinie 10:33. Ponadto oskarżony został również przebadany przy użyciu urządzenia A. (...). Badanie przeprowadzone o godzinie 11:09 dało wynik 0,89 mg/l, a o godzinie 11:11 uzyskano wskazanie 0,83 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

(zeznania świadków: M. S.- k. 22v, k. 55, P. B. k. 50v, k. 54-55, protokół użycia alkometru k.2-2v, świadectwa legalizacji k.3-3v, k.5-5v, protokół użycia alkosensoru k. 4-4v,)

Oskarżony K. L. ma 50 lat. Pozostaje w związku małżeńskim, z którego posiada troje małoletnich dzieci, pozostających na jego utrzymaniu. Jedno z dzieci z uwagi na niepełnosprawność wymaga stałej opieki. Posiada wykształcenie podstawowe, będąc z zawodu rolnikiem. Prowadzi gospodarstwo rolne o pow. 14 ha, osiągając z tego tytułu średni dochód miesięczny w kwocie 800 złotych. Posiada majątek w postaci współwłasności gospodarstwa rolnego oraz domu mieszkalnego o pow. 120 m ². Nie był uprzednio karany. Nie leczył się psychiatrycznie neurologicznie ani odwykowo.

(wyjaśnienia oskarżonego k. 12-12v, k. 53-53v)

Oskarżony K. L. będąc przesłuchiwanym w charakterze podejrzanego, przyznał się do dokonania zarzucanego mu czynu. Będąc przesłuchiwany przed Sądem, całkowicie zmienił swoje stanowisko, kwestionując sprawstwo zarzucanego mu czynu. Oskarżony podał, iż w niedługo przed tym jak został zatrzymany przez funkcjonariuszy Policji, w istocie jechał samochodem marki V. (...) o nr rej. (...) po drodze w miejscowości D.. K. L. zaznaczył jednak, iż zatrzymał samochód w pobliżu drogi i udał się do pobliskiego lasku, gdzie spożył zakupiony uprzednio alkohol w postaci 5 puszek piwa. Z wyjaśnień oskarżonego wynika, iż po upływie około 1,5 godz. powrócił do samochodu i wówczas został wylegitymowany przez patrol Policji i poddany badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Oskarżony w ten sposób usiłował wykazać, iż nie jechał samochodem będąc w stanie nietrzeźwości, bowiem spożył alkohol dopiero po tym jak zatrzymał samochód. W toku składanych wyjaśnień oskarżony szeroko opisał swoją trudną sytuację życiową, którą dodatkowo skomplikował fakt, iż został zatrzymany mu dokument prawa jazdy. K. L. wskazał bowiem, iż jego dziecko jest niepełnosprawne, co wiąże się z koniecznością dowożenia go samochodem na specjalistyczne terapie.

(wyjaśnienia oskarżonego k. 13, k. 53v-54)

W ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonego złożone na rozprawie nie zasługują na wiarę i stanowią realizację linii obrony jaką w toku postępowania w niniejszej sprawie K. L. przyjął. Za tego rodzaju wnioskiem przemawia zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, a w szczególności w postaci zeznań świadków P. B. i M. S., funkcjonariuszy Policji, przeprowadzających w owym dniu kontrolę drogową z udziałem oskarżonego.

Za niewiarygodne należy uznać wyjaśnienia oskarżonego tłumaczące przyczyny zmiany stanowiska procesowego. K. L. potwierdził, iż podał policjantom, że piwo wypił po zatrzymaniu myśląc, że „coś w ten sposób uratuje”. Jest to zdaniem Sądu argumentacja całkowicie nielogiczna. Oskarżony nie mógł zakładać, że polepszy swoją sytuację przyznając się do czegoś, czego rzekomo nie zrobił.

Świadkowie zgodnie i w sposób jednoznaczny stwierdzili, iż widzieli, jak oskarżony jedzie samochodem, po czym parkuje go nieopodal drogi. Spostrzegli ponadto, iż oskarżony opuścił samochód i udał się do pobliskiego lasku, z którego po niedługim czasie wyszedł. Wówczas to został zatrzymany i poddany badaniu przy użyciu urządzeń kontrolno- pomiarowych. Z zeznań świadków wynika, iż oskarżony nie kwestionował wówczas, iż prowadził samochód pozostając pod działaniem alkoholu. Przyznał bowiem świadkom, iż w owym dniu w godzinach porannych spożywał alkohol w postaci piwa, po czym postanowił pojechać samochodem na swoje pole.

( zeznania świadków: M. S.- k. 22v, k. 55, P. B. k. 50v, k. 54-55)

Zgromadzone w niniejszej sprawie dowody potwierdzają się wzajemnie tworząc logiczną całość. Brak jest jakichkolwiek powodów do tego, aby kwestionować ich wiarygodność. Przeprowadzone badania ponad wszelką wątpliwość wykazały, iż oskarżony w chwili zatrzymania znajdował się w stanie nietrzeźwości. Badanie zostało przeprowadzone czterokrotnie, przy użyciu dwóch różnych urządzeń z aktualnym atestem.

Sąd zważył, co następuje:

W świetle poczynionych ustaleń faktycznych nie budzi wątpliwości, iż oskarżony K. L. zachowaniem swym wyczerpał znamiona określone w art. 178a § 1 kk

Przestępstwo określone w art. 178a § 1 kk popełnia ten, kto znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem innego środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym albo powietrznym. W myśl art. 115 § 16 kk stan nietrzeźwości zachodzi gdy zawartość alkoholu w 1 dm ³ wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość.

Oskarżony K. L. w dniu 18 października 2015 roku prowadził po drodze publicznej samochód marki V. (...), mając przy tym 0,96 mg/l (pierwsze badanie), 0,89 mg/l (drugie badanie) 0,89 mg/l (trzecie badanie) i 0,83 mg/l (czwarte badanie) alkoholu w wydychanym powietrzu. Oskarżony wyczerpał tym samym wszystkie przedmiotowe znamiona występku z art. 178a §1 kk. Zachowaniem swoim wykazał lekceważenie dla zasad porządku prawnego. Decydując się na jazdę samochodem wiedział przecież doskonale, że spożywał alkohol i tym samym miał świadomość stanu, w jakim się znajduje. Wbrew twierdzeniom oskarżonego wyrażonym w jego wyjaśnieniach, Sąd nie dopatrzył się żadnego szczególnego powodu, który uzasadniałby konieczność poruszania się samochodem w stanie nietrzeźwości.

Czyn oskarżonego jest bez wątpienia w wysokim stopniu szkodliwy społecznie, a to z uwagi na naruszone czynem dobro chronione prawem, to jest bezpieczeństwo komunikacji. Istotnie na ów stopień wpływa czas i miejsce czynu - oskarżony znajdując się pod wpływem alkoholu prowadził samochód w dzień po drodze w miejscowości D..

Oskarżony w istocie zachowaniem swym nie spowodował bezpośrednio ujemnych skutków dla innych uczestników ruchu drogowego, ale nie ma to w przedmiotowej sprawie istotnego znaczenia. Należy bowiem podkreślić, iż czyn z art. 178a § 1 kk ma charakter czysto formalny i dla odpowiedzialności karnej z tego przepisu nie jest konieczne spowodowanie żadnych trwałych skutków. Już samo prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości stanowi zagrożenie dla innych uczestników ruchu.

Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności wyłączających odpowiedzialność karną
zaś oskarżonemu zasadnie można przypisać winę. W niniejszej sprawie brak jest okoliczności, które można by rozpatrywać w kategoriach kontratypu. Oskarżony jest dojrzałym i świadomym konsekwencji swoich czynów mężczyzną, co jednoznacznie wskazuje, iż miał pełną możliwość zachowania się z poszanowaniem obowiązujących przepisów prawa, które jednak naruszył.

W świetle powyższych ustaleń Sąd uznał, iż oskarżony K. L. dopuścił się czynu karalnego, karygodnego oraz zawinionego i za popełnione przestępstwo podlega odpowiedzialności karnej.

Sąd na podstawie art. 178a §1 kk wymierzył mu karę 8 (ośmiu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym.

Na marginesie zaznaczyć należy, iż zarówno rodzaj kary jak i jej wymiar w ocenie Sądu są w pełni adekwatne do omówionego wyżej stopnia społecznej szkodliwości czynu oskarżonego oraz stopnia jego winy. Sąd zważył przy tym na sytuację materialną oskarżonego oraz fakt, iż nie był on w przeszłości karany za przestępstwo. W tym kontekście wymierzenie kary grzywny spowodowałoby dolegliwość dla najbliższych oskarżonego, którzy to pozostają na jego utrzymaniu. Kara pozbawienia wolności w ocenie Sądu byłaby dla oskarżonego zbyt surowa, bowiem po raz pierwszy w życiu oskarżony dopuścił się przestępstwa.

K. L. swoim działaniem stworzył realne zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Tym samym wymierzona za to kara musi stanowić wyraz dezaprobaty wymiaru sprawiedliwości dla tego rodzaju zachowań. Kara tej wysokości spełni cele prewencji zarówno w stosunku do oskarżonego, jak i pozostałej części społeczeństwa.

Ponadto Sąd na podstawie art. 42 §2 kk orzekł środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 (trzech) lat. Zaznaczyć należy, iż orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych jest rozstrzygnięciem obligatoryjnym w przypadku popełnienia przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji w stanie nietrzeźwości, a jego najniższy wymiar wynosi obecnie 3 lata. Sąd na podstawie art. 63 §4 kk. zaliczył na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, okres zatrzymania prawa jazdy oskarżonego od dnia 18 października 2015 roku.

Sąd na podstawie art. 43a §2 kk orzekł od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Funduszu Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 5.000 złotych. Zważyć w tym względzie należy, iż powołany przepis wskazuje na obligatoryjnych charakter orzeczenia świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie co najmniej 5.000 złotych, w razie skazania sprawy za przestępstwo określone w art. 178a §1 kk.

W ocenie Sądu świadczenie pieniężne w ustalonej wysokości wzmocni wychowawcze oddziaływanie kary wymierzonej oskarżonemu, a równocześnie pozostaje w odpowiedniej proporcji do społecznej szkodliwości czynu i do górnej wysokości tego świadczenia.

Na podstawie art. 624 § 1 kpk Sąd zwolnił oskarżonego od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych obciążając nimi Skarb Państwa. Uwzględnił przy tym fakt, iż oskarżony znajduje się w trudnej sytuacji materialnej, osiągając niewysoki comiesięczny dochód oraz posiadając na utrzymaniu małżonkę i troje małoletnich dzieci, z których jedno jest niepełnosprawne.