Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Łowiczu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 305/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

R. S.

Sąd uznał R. S. za winnego dokonania zarzucanego mu czynu polegającego na tym, że: dniu 13 grudnia 2018 r. w miejscowości P., woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z M. Ż. (1) oraz trzecim nieustalonym mężczyzną dokonał uszkodzenia mienia w postaci samochodu osobowego marki A. (...) o nr rej. (...) poprzez wyrwanie lampy przedniej lewej, wyrwanie obudowy halogenu wraz z halogenem, zarysowania i wgniecenia powłoki lakierniczej przedniego nadkola, oberwanie kratki maskującej chłodnicę oraz przerwanie powłoki karoserii drzwi przednich lewych w wyniku czego powstały straty w łącznej sumie 9.233,40 zł na szkodę M. i N. G.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W pierwszych godzinach nocnych 13 grudnia 2018 r. oskarżeni R. S. i M. Ż. (1) w drodze z Ł. do domu, udali się na stację paliw usytuowaną na M. P. aby zakupić papierosy.

Samochodem kierował R. S.. Zaparkowali przed bramą wjazdową na teren parkingu stacji, przodem do zaparkowanego już wcześniej samochodu m-ki A. (...) o nr rej. (...), którym przyjeżdżała do pracy na stacji paliw – N. C.. Jeden z nich po wyjściu z samochodu udał się do pobliskich zarośli, a po powrocie obydwaj oskarżeni udali się na teren stacji, gdzie w sklepie obsługiwała N. C..

Po wyjściu ze stacji oskarżeni udali się w stronę samochodu, którym przyjechali. Jeden z nich tj. M. Ż. (2) wsiadł do pojazdu na miejsce pasażera, aby po chwili wysiąść z niego z latarką, zaś drugi R. S. udał się otworzyć bagażnik. M. Ż. (1) z latarką udał się na krótko do pobliskich zarośli, a wracając podszedł do samochodu A., zajrzał do jego wnętrza przez szybę, a następnie kucał ew. pochylał się przy lewym przednim narożniku pojazdu. W pewnym momencie załączył się alarm i światła awaryjne w A. (...), po czym M. Ż. (1) wsiadł do samochodu, w którym oczekiwał już R. S. i odjechali.

N. C. zakończyła pracę o godzinie 6:00, kiedy podeszła do samochodu, który użytkowała, zauważyła wyrwaną przednią lampę, wyrwaną ramkę halogenu i halogen, brak kratki maskującej chłodnicę, i dziurę w powłoce karoserii przednich lewych drzwi.

N. C. uszkodzonym samochodem udała się do miejsca zamieszkania, gdzie powiadomiła o zdarzeniu swojego chłopaka oraz kierowniczkę stacji, która po przejrzeniu monitoringu stwierdziła, że na nagraniu widać moment uszkodzenia samochodu m-ki A. (...). Nagranie widziała także N. C., która rozpoznała oskarżonych jako sprawców uszkodzenia użytkowanego przez nią samochodu.

Właścicielem pojazdu A. (...), który użytkowała N. C. jest M. G. i jej syn N. G.. N. G. udał się do firmy (...) z siedzibą w Ł. aby zorientować się co do kosztu naprawy samochody. Według uzyskanej kalkulacji całkowity koszt naprawy to kwota 9.233,40 zł.

Wyjaśnienia R. S. k. 146 verte,

Wyjaśnienia M. Ż. (3) k. 146 verte,

Płyta z nagraniem z monitoringu k. 24 odtworzona w czasie rozprawy k. 148.

Zeznania N. C. k. 2, k. 12 verte, k. 147.

Protokół oględzin samochodu A. (...) k. 5,

Płyta z nagraniem z monitoringu k. 24 odtworzona w czasie rozprawy k. 148.

Oględziny nagrania z monitoringu k. 67.

Zeznania N. G. k. 15 i k. 148,

Kalkulacja naprawy k. 19-21

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

-

-

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Część wyjaśnień R. S. oraz M. Ż. (1)

Wyjaśnienia oskarżonych nie budziły zastrzeżeń sądu jedynie w zakresie okoliczności niezbitych typu: przyjazd na parking, sposób i miejsce zaparkowania oraz obecność na stacji paliw. Ta część wyjaśnień oskarżonych była zgodna z zeznaniami N. C. oraz obrazem utrwalonym na monitoringu.

Zeznania N. C.

Świadek N. C. przedstawiła przebieg zdarzenia w sposób przekonujący, a swoje spostrzeżenia co do działania oskarżonych, jak i swoje zachowania ujęła chronologicznie, naturalnie łącząc je z bezspornymi faktami i zarejestrowanymi na monitoringu obrazami.

N. C. rozpoznała oskarżonych w sposób pewny i odwołała się do znajomości oskarżonych, którym oni sami nie zaprzeczyli.

Zeznania N. G.

Świadek przedstawił znane mu z relacji N. C. okoliczności zdarzenia w sposób obiektywny i bezstronny. N. G. nie komentuje i nie ocenia zachowania oskarżonych. Oszacowania szkód w pojeździe dokonał w oparciu o pozyskaną kalkulację, jednocześnie przyznając, że poza osobiście wykonanymi pracami koniecznymi do dalszego użytkowania pojazdu, nie naprawiał jeszcze samochodu.

Nagranie z monitoringu oraz dokumenty

Wiarygodność tych dowodów nie budziła żadnych wątpliwości, zarówno co do ich autentyczności, jak i prawidłowości tworzenia. Walor fachowości i rzetelności posiada także opinia sądowo-psychiatryczna co do R. S., który to oskarżony zgodnie z ustaleniami biegłych, w chwili czynu był osobą w pełni poczytalną.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Wyjaśnienia R. S. (k. 146 verte) oraz

Wyjaśnienia M. Ż. (1) (k. 146 verte-147);

Zeznania M. G.

Oskarżeni R. S. i M. Ż. (1) przedstawili wzajemnie zgodną wersję zdarzenia, przy czym wersja ta, w najistotniejszym dla sprawy zakresie, nie polegała na prawdzie. Obydwaj utrzymywali, że w momencie kiedy podjeżdżali w pobliże bramy parkingu stacji benzynowej na M. P., widzieli sylwetki trzech mężczyzn odbiegających od samochodu naprzeciwko którego zaparkowali. R. S. wyjaśniał, że dostrzegł w światłach samochodu, że przy stojącym już pojeździe „ reflektor lewy wisi na kablach” (k. 146 verte). Obydwaj zadeklarowali, że nie zwrócili większej uwagi ani na mężczyzn grzebiących przy samochodzie, ani na uszkodzenia samochodu, gdyż według ich oceny „ na takich parkingach to normalne” (k. 146 verte) i nie uznali za słuszne aby kogokolwiek powiadomić o swoich spostrzeżeniach na stacji (...), gdzie udali się po papierosy. Po powrocie do auta, M. Ż. (1) udał się w pobliski las za potrzebą, a po jego powrocie odjechali.

W ocenie Sądu, ta niewątpliwe uzgodniona pomiędzy oskarżonymi wersja zdarzenia, była nielogiczna, nieprzekonująca, a przede wszystkim sprzeczna z utrwalonym na monitoringu obrazem ich zachowania.

W ocenie Sądu R. S. i M. Ż. (1) wymyślili sobie trzech uciekających mężczyzn, jak i przenieśli w czasie widoczne uszkodzenia lewego reflektora (rzekomo zaistniałe ew. spowodowane) przez innych i przed ich przyjazdem, aby uniknąć odpowiedzialności karnej. Tak przygotowana przez oskarżonych linia obrony była całkowicie nieskuteczna. Podawane przez nich treści nie przystają do obrazu zarejestrowanego przez kamery monitoringu – tj. od patrzenia na A. (...) nie załączyłby się w nim alarm, poza tym przy deklarowanym nie zwracaniu uwagi na pojazd i jego rzekomo wcześniejsze uszkodzenia, nie podchodzi się do niego z latarką, a poza tym obydwaj zostali rozpoznani na nagraniu przez N. C..

Zeznania M. G. aczkolwiek wiarygodne okazały się mało istotne dla sprawy, gdyż świadek była jedynie formalnym współwłaścicielem samochodu A. (...), a jej wiedza o uszkodzeniach pojazdy i okolicznościach, w jakich do tego doszło pochodziła z relacji innych.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I.

R. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

R. S. przypisano występek z art. 288 §1 kk, który stanowi odpowiedzialności tego, kto cudzą rzecz niszczy, uszkadza lub czynu niezdatną do użytku.

Zniszczenie lub uszkodzenie rzeczy stanowi działanie, które skutkuje powstaniem fizycznych zmian w strukturze danej rzeczy. Taka sytuacja miała miejsce w niniejszej sprawie. Na skutek działania R. S. i współdziałających z nim osób doszło w samochodzie m-ki A. (...) o nr rej. (...), do wyrwania lewej przedniej lampy wraz z halogenem i jego obudową, oberwania kratki maskującej chłodnicę, zarysowania i wgniecenia powłoki lakierniczej przedniego nadkola oraz przerwania powłoki karoserii lewych drzwi, a więc uszkodzeń o charakterze trwałym.

Przedmiotowy czyn jest występkiem umyślnym, którego można się dopuścić w zamiarze bezpośrednim, jak i ewentualnym; sprawca tego rodzaju przestępstwa musi chcieć je popełnić bądź też godzić się na to, że jego zachowanie spowoduje: zniszczenie, uszkodzenie lub uczynienie niezdatnym do użytku cudzego mienia. R. S. miał świadomość spowodowania uszkodzenia samochodu A. (...), choć fizycznie nie wykonywał czynności uszkadzających pojazd – nie był tym z latarką, który podszedł do samochodu, ale współoskarżony dokonywał uszkodzeń na jego oczach, a on sam w pełni akceptował te działania i utożsamiał się z nimi.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

-

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

-

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

-

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

-

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. S.

I – III.

Za współmierną do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu będącego przedmiotem niniejszego postępowania, Sąd uznał dla R. S. karę 10 (dziesięciu) miesięcy ograniczenia wolności, z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne, w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym, którą orzekł – na podstawie art. 288 §1 kk w zw. z art. 37 a kk.

Mając na uwadze, że R. S. ma status osoby niekaranej w przeszłości oraz jego wiek (ma status sprawcy młodocianego) Sąd uznał, że kara pozbawienia wolności z dobrodziejstwem warunkowego zawieszenia obwarowanego obligatoryjnym obowiązkiem, byłaby zbyt długotrwałą dla niego dolegliwością.

Na chwilę czynu, jak i na chwilę orzekania w/w oskarżony nie wykonywał pracy zarobkowej, ani nie dysponował żadnym stałym źródłem dochodu, co powodowało, że możliwe orzeczenie kary grzywny byłoby nieodpowiednią reakcją karną.

W ocenie Sądu, orzeczona represja w postaci pracy na rzecz społeczności, pozwoli na osiągnięcie wobec oskarżonego R. S. wszystkich swoich zadań, zwłaszcza wychowawczo-zapobiegawczych - będzie mobilizować go do właściwego trybu życia i skutecznie powstrzyma przed pokusą powtórzenia podobnych bezprawności. Właściwie także oddziaływać będzie w zakresie prewencji ogólnej.

Za właściwe i społecznie pożądane Sąd uznał solidarne obciążenie R. S. i innego sprawcy (tj. M. Ż. (1)) obowiązkiem naprawienia szkody, poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonych właścicieli pojazdu M. G. i N. G. kwoty 9.233,40 (dziewięć tysięcy dwieście trzydzieści trzy złote i 40/100) zł. Tego rodzaju rozstrzygnięcie winno realnie przekonać R. S. o nieopłacalności naruszania porządku prawnego i wzbudzić poszanowanie dla cudzej własności.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

-

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV.

W wyroku Sąd obciążył R. S. częścią przypadającą na niego kosztów sądowych tj. do kwoty 230,- (dwieście trzydzieści) zł. Na powyższą należność złożyły się:

-

koszt pozyskania karty karmnej – 30,- zł,

-

ryczałty za doręczenia pism i wezwań sądowych – 20,- zł (10,- zł za postępowanie przygotowawcze i 10,- zł za postępowanie sądowe) oraz

-

opłata od wymierzonej kary tj. 180,- zł.

6.  1Podpis

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 305/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

7.  USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

R. S.

Sąd uznał R. S. za winnego dokonania zarzucanego mu czynu polegającego na tym, że: dniu 13 grudnia 2018 r. w miejscowości P., woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z M. Ż. (1) oraz trzecim nieustalonym mężczyzną dokonał uszkodzenia mienia w postaci samochodu osobowego marki A. (...) o nr rej. (...) poprzez wyrwanie lampy przedniej lewej, wyrwanie obudowy halogenu wraz z halogenem, zarysowania i wgniecenia powłoki lakierniczej przedniego nadkola, oberwanie kratki maskującej chłodnicę oraz przerwanie powłoki karoserii drzwi przednich lewych w wyniku czego powstały straty w łącznej sumie 9.233,40 zł na szkodę M. i N. G.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W pierwszych godzinach nocnych 13 grudnia 2018 r. oskarżeni R. S. i M. Ż. (1) w drodze z Ł. do domu, udali się na stację paliw usytuowaną na M. P. aby zakupić papierosy.

Samochodem kierował R. S.. Zaparkowali przed bramą wjazdową na teren parkingu stacji, przodem do zaparkowanego już wcześniej samochodu m-ki A. (...) o nr rej. (...), którym przyjeżdżała do pracy na stacji paliw – N. C.. Jeden z nich po wyjściu z samochodu udał się do pobliskich zarośli, a po powrocie obydwaj oskarżeni udali się na teren stacji, gdzie w sklepie obsługiwała N. C..

Po wyjściu ze stacji oskarżeni udali się w stronę samochodu, którym przyjechali. Jeden z nich tj. M. Ż. (2) wsiadł do pojazdu na miejsce pasażera, aby po chwili wysiąść z niego z latarką, zaś drugi R. S. udał się otworzyć bagażnik. M. Ż. (1) z latarką udał się na krótko do pobliskich zarośli, a wracając podszedł do samochodu A., zajrzał do jego wnętrza przez szybę, a następnie kucał ew. pochylał się przy lewym przednim narożniku pojazdu. W pewnym momencie załączył się alarm i światła awaryjne w A. (...), po czym M. Ż. (1) wsiadł do samochodu, w którym oczekiwał już R. S. i odjechali.

N. C. zakończyła pracę o godzinie 6:00, kiedy podeszła do samochodu, który użytkowała, zauważyła wyrwaną przednią lampę, wyrwaną ramkę halogenu i halogen, brak kratki maskującej chłodnicę, i dziurę w powłoce karoserii przednich lewych drzwi.

N. C. uszkodzonym samochodem udała się do miejsca zamieszkania, gdzie powiadomiła o zdarzeniu swojego chłopaka oraz kierowniczkę stacji, która po przejrzeniu monitoringu stwierdziła, że na nagraniu widać moment uszkodzenia samochodu m-ki A. (...). Nagranie widziała także N. C., która rozpoznała oskarżonych jako sprawców uszkodzenia użytkowanego przez nią samochodu.

Właścicielem pojazdu A. (...), który użytkowała N. C. jest M. G. i jej syn N. G.. N. G. udał się do firmy (...) z siedzibą w Ł. aby zorientować się co do kosztu naprawy samochody. Według uzyskanej kalkulacji całkowity koszt naprawy to kwota 9.233,40 zł.

Wyjaśnienia R. S. k. 146 verte,

Wyjaśnienia M. Ż. (3) k. 146 verte,

Płyta z nagraniem z monitoringu k. 24 odtworzona w czasie rozprawy k. 148.

Zeznania N. C. k. 2, k. 12 verte, k. 147.

Protokół oględzin samochodu A. (...) k. 5,

Płyta z nagraniem z monitoringu k. 24 odtworzona w czasie rozprawy k. 148.

Oględziny nagrania z monitoringu k. 67.

Zeznania N. G. k. 15 i k. 148,

Kalkulacja naprawy k. 19-21

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

-

-

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

8.  OCena DOWOdów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Część wyjaśnień R. S. oraz M. Ż. (1)

Wyjaśnienia oskarżonych nie budziły zastrzeżeń sądu jedynie w zakresie okoliczności niezbitych typu: przyjazd na parking, sposób i miejsce zaparkowania oraz obecność na stacji paliw. Ta część wyjaśnień oskarżonych była zgodna z zeznaniami N. C. oraz obrazem utrwalonym na monitoringu.

Zeznania N. C.

Świadek N. C. przedstawiła przebieg zdarzenia w sposób przekonujący, a swoje spostrzeżenia co do działania oskarżonych, jak i swoje zachowania ujęła chronologicznie, naturalnie łącząc je z bezspornymi faktami i zarejestrowanymi na monitoringu obrazami.

N. C. rozpoznała oskarżonych w sposób pewny i odwołała się do znajomości oskarżonych, którym oni sami nie zaprzeczyli.

Zeznania N. G.

Świadek przedstawił znane mu z relacji N. C. okoliczności zdarzenia w sposób obiektywny i bezstronny. N. G. nie komentuje i nie ocenia zachowania oskarżonych. Oszacowania szkód w pojeździe dokonał w oparciu o pozyskaną kalkulację, jednocześnie przyznając, że poza osobiście wykonanymi pracami koniecznymi do dalszego użytkowania pojazdu, nie naprawiał jeszcze samochodu.

Nagranie z monitoringu oraz dokumenty

Wiarygodność tych dowodów nie budziła żadnych wątpliwości, zarówno co do ich autentyczności, jak i prawidłowości tworzenia. Walor fachowości i rzetelności posiada także opinia sądowo-psychiatryczna co do R. S., który to oskarżony zgodnie z ustaleniami biegłych, w chwili czynu był osobą w pełni poczytalną.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Wyjaśnienia R. S. (k. 146 verte) oraz

Wyjaśnienia M. Ż. (1) (k. 146 verte-147);

Zeznania M. G.

Oskarżeni R. S. i M. Ż. (1) przedstawili wzajemnie zgodną wersję zdarzenia, przy czym wersja ta, w najistotniejszym dla sprawy zakresie, nie polegała na prawdzie. Obydwaj utrzymywali, że w momencie kiedy podjeżdżali w pobliże bramy parkingu stacji benzynowej na M. P., widzieli sylwetki trzech mężczyzn odbiegających od samochodu naprzeciwko którego zaparkowali. R. S. wyjaśniał, że dostrzegł w światłach samochodu, że przy stojącym już pojeździe „ reflektor lewy wisi na kablach” (k. 146 verte). Obydwaj zadeklarowali, że nie zwrócili większej uwagi ani na mężczyzn grzebiących przy samochodzie, ani na uszkodzenia samochodu, gdyż według ich oceny „ na takich parkingach to normalne” (k. 146 verte) i nie uznali za słuszne aby kogokolwiek powiadomić o swoich spostrzeżeniach na stacji (...), gdzie udali się po papierosy. Po powrocie do auta, M. Ż. (1) udał się w pobliski las za potrzebą, a po jego powrocie odjechali.

W ocenie Sądu, ta niewątpliwe uzgodniona pomiędzy oskarżonymi wersja zdarzenia, była nielogiczna, nieprzekonująca, a przede wszystkim sprzeczna z utrwalonym na monitoringu obrazem ich zachowania.

W ocenie Sądu R. S. i M. Ż. (1) wymyślili sobie trzech uciekających mężczyzn, jak i przenieśli w czasie widoczne uszkodzenia lewego reflektora (rzekomo zaistniałe ew. spowodowane) przez innych i przed ich przyjazdem, aby uniknąć odpowiedzialności karnej. Tak przygotowana przez oskarżonych linia obrony była całkowicie nieskuteczna. Podawane przez nich treści nie przystają do obrazu zarejestrowanego przez kamery monitoringu – tj. od patrzenia na A. (...) nie załączyłby się w nim alarm, poza tym przy deklarowanym nie zwracaniu uwagi na pojazd i jego rzekomo wcześniejsze uszkodzenia, nie podchodzi się do niego z latarką, a poza tym obydwaj zostali rozpoznani na nagraniu przez N. C..

Zeznania M. G. aczkolwiek wiarygodne okazały się mało istotne dla sprawy, gdyż świadek była jedynie formalnym współwłaścicielem samochodu A. (...), a jej wiedza o uszkodzeniach pojazdy i okolicznościach, w jakich do tego doszło pochodziła z relacji innych.

9.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

9.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I.

R. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

R. S. przypisano występek z art. 288 §1 kk, który stanowi odpowiedzialności tego, kto cudzą rzecz niszczy, uszkadza lub czynu niezdatną do użytku.

Zniszczenie lub uszkodzenie rzeczy stanowi działanie, które skutkuje powstaniem fizycznych zmian w strukturze danej rzeczy. Taka sytuacja miała miejsce w niniejszej sprawie. Na skutek działania R. S. i współdziałających z nim osób doszło w samochodzie m-ki A. (...) o nr rej. (...), do wyrwania lewej przedniej lampy wraz z halogenem i jego obudową, oberwania kratki maskującej chłodnicę, zarysowania i wgniecenia powłoki lakierniczej przedniego nadkola oraz przerwania powłoki karoserii lewych drzwi, a więc uszkodzeń o charakterze trwałym.

Przedmiotowy czyn jest występkiem umyślnym, którego można się dopuścić w zamiarze bezpośrednim, jak i ewentualnym; sprawca tego rodzaju przestępstwa musi chcieć je popełnić bądź też godzić się na to, że jego zachowanie spowoduje: zniszczenie, uszkodzenie lub uczynienie niezdatnym do użytku cudzego mienia. R. S. miał świadomość spowodowania uszkodzenia samochodu A. (...), choć fizycznie nie wykonywał czynności uszkadzających pojazd – nie był tym z latarką, który podszedł do samochodu, ale współoskarżony dokonywał uszkodzeń na jego oczach, a on sam w pełni akceptował te działania i utożsamiał się z nimi.

☐

9.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

-

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

9.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

-

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

9.4.  Umorzenie postępowania

-

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

9.5.  Uniewinnienie

-

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

10.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. S.

I – III.

Za współmierną do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu będącego przedmiotem niniejszego postępowania, Sąd uznał dla R. S. karę 10 (dziesięciu) miesięcy ograniczenia wolności, z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne, w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym, którą orzekł – na podstawie art. 288 §1 kk w zw. z art. 37 a kk.

Mając na uwadze, że R. S. ma status osoby niekaranej w przeszłości oraz jego wiek (ma status sprawcy młodocianego) Sąd uznał, że kara pozbawienia wolności z dobrodziejstwem warunkowego zawieszenia obwarowanego obligatoryjnym obowiązkiem, byłaby zbyt długotrwałą dla niego dolegliwością.

Na chwilę czynu, jak i na chwilę orzekania w/w oskarżony nie wykonywał pracy zarobkowej, ani nie dysponował żadnym stałym źródłem dochodu, co powodowało, że możliwe orzeczenie kary grzywny byłoby nieodpowiednią reakcją karną.

W ocenie Sądu, orzeczona represja w postaci pracy na rzecz społeczności, pozwoli na osiągnięcie wobec oskarżonego R. S. wszystkich swoich zadań, zwłaszcza wychowawczo-zapobiegawczych - będzie mobilizować go do właściwego trybu życia i skutecznie powstrzyma przed pokusą powtórzenia podobnych bezprawności. Właściwie także oddziaływać będzie w zakresie prewencji ogólnej.

Za właściwe i społecznie pożądane Sąd uznał solidarne obciążenie R. S. i innego sprawcy (tj. M. Ż. (1)) obowiązkiem naprawienia szkody, poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonych właścicieli pojazdu M. G. i N. G. kwoty 9.233,40 (dziewięć tysięcy dwieście trzydzieści trzy złote i 40/100) zł. Tego rodzaju rozstrzygnięcie winno realnie przekonać R. S. o nieopłacalności naruszania porządku prawnego i wzbudzić poszanowanie dla cudzej własności.

11.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

-

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

8.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV.

W wyroku Sąd obciążył R. S. częścią przypadającą na niego kosztów sądowych tj. do kwoty 230,- (dwieście trzydzieści) zł. Na powyższą należność złożyły się:

-

koszt pozyskania karty karmnej – 30,- zł,

-

ryczałty za doręczenia pism i wezwań sądowych – 20,- zł (10,- zł za postępowanie przygotowawcze i 10,- zł za postępowanie sądowe) oraz

-

opłata od wymierzonej kary tj. 180,- zł.

12.  1Podpis